Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa jest państwową osobą prawną, której Skarb Państwa powierzył wykonywanie prawa własności w odniesieniu do nieruchomości przekazanych do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, określone w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, a także w innych przepisach i dokumentach, wyznaczających kierunki i zakres działania KOWR oraz realizacji założeń polityki społeczno-gospodarczej państwa, zwłaszcza na rzecz wsi, rolnictwa i gospodarki żywnościowej.
W ramach określonego w art. 5 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa ustawowego stosunku powiernictwa, KOWR uzyskał kompetencję do wykonywania we własnym imieniu praw Skarbu Państwa w odniesieniu do, stanowiącego własność Skarbu Państwa, mienia Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa występuje w obrocie prawnym samodzielnie, jako odrębny jego uczestnik (osoba prawna).
Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa kontynuuje działalność Agencji Nieruchomości Rolnych następczyni Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w zakresie gospodarowania Zasobem Własności Rolnej Skarbu Państwa z uwzględnieniem regulacji zawartych w ustawie o kształtowaniu ustroju rolnego. Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa została powołana w październiku
1991 r. mocą ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa po to, aby przejąć, zrestrukturyzować i sprywatyzować mienie po byłych Państwowych Gospodarstwach Rolnych, nieruchomości rolne Państwowego Funduszu Ziemi, a także inne mienie stanowiące własność Skarbu Państwa. Ponadto na podstawie przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników Agencja została także zobowiązana do przejmowania na własność Skarbu Państwa nieruchomości rolnych, wchodzących w skład gospodarstw rolnych, na wniosek właścicieli, którzy mają ustalone prawo do emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego rolników. Do końca 1995 r,, kiedy zasadnicza część tego zadania została zrealizowana, Agencja przejęła do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa około 4 414 tys. ha, z których ponad 83 % pochodziło z 1 666 zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej (ppgr) o przeciętnej powierzchni 2 250 ha.
Przejęte państwowe gospodarstwa rolne podlegały restrukturyzacji, w ramach której m.in. wydzielano do zaoferowania w drodze sprzedaży lub dzierżawy zarówno większe obszarowo nieruchomości posiadające bazę budynkową, jak też grunty niezabudowane, służące głównie powiększaniu istniejących gospodarstw indywidualnych. Restrukturyzacja prowadziła również do wydzielenia gruntów na inne cele, np. gruntów niezbędnych gminom na realizację zadań własnych, czy też gruntów nierolnych. Opracowywane programy restrukturyzacji przedstawiające sposób zagospodarowania mienia pochodzącego z byłych ppgr, przedkładane były do zaopiniowania gminom oraz konsultowane z organizacjami społeczno-zawodowymi rolników.
Od początku działalności Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i jego poprzedniczek prawnych: Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i Agencji Nieruchomości Rolnych do 30 czerwca 2021 r. przejęto do Zasobu WRSP 4 753 290 ha gruntów, z czego trwale rozdysponowano 3 396 546 ha.
W ramach sprzedaży i odpłatnego przekazania rozdysponowano 2 723 907 ha. Nieodpłatnie przekazano uprawnionym podmiotom 672 640 ha gruntów Zasobu, z tego samorządom terytorialnym 59 559 ha, Lasom Państwowym 154 968 ha, kościelnym osobom prawnym 90 235 ha i podmiotom uprawnionym w trybie ustawy Prawo wodne 240 042 ha.
Stan gruntów pozostających w Zasobie WRSP na 30 czerwca 2021 r. wynosił ogółem 1 356 744 ha, z czego grunty znajdujące się w dzierżawie stanowiły 1 075 245 ha, w trwałym zarządzie 17 665 ha, użytkowaniu wieczystym 52 526 ha, dożywotnim użytkowaniu 2 383 ha, bezumownym użytkowaniu 10 710 ha. Powierzchnia gruntów Zasobu WRSP nie posiadających kwalifikacji sposobu rozdysponowania wynosiła 164 589 ha, a powierzchnia gruntów obcych w Zasobie WRSP (tj. gruntów, które z mocy prawa przeszły w gestię innych podmiotów, lecz pozostają w ewidencji Zasobu do czasu ich protokólarnego przekazania tym podmiotom) wynosiła 33 253 ha. Stan Zasobu WRSP po odjęciu gruntów obcych wynosił 1 323 492 ha.
Tabela 1. Grunty pozostające w Zasobie WRSP wg poszczególnych form zagospodarowania wg stanu na 30 czerwca 2021 r. (w ha) w podziale na OT KOWR
Rys. 1. Grunty pozostające w Zasobie WRSP (1 356,7 tys. ha) wg stanu na 30 czerwca 2021 r. w podziale na województwa
Rys. 2. Zagospodarowanie gruntów pozostających w Zasobie WRSP wg stanu na 30 czerwca 2021 r. (w tys. ha) – 1 356,7 tys. ha
Głównym kierunkiem nietrwałego rozdysponowania i zagospodarowania nieruchomości Zasobu WRSP jest dzierżawa. Dzierżawa nieruchomości rolnych cieszy się dużym zainteresowaniem, gdyż jest to dogodny sposób użytkowania gruntów i budynków, nie wymagający angażowania dużych środków finansowych, jak ma to miejsce przy nabywaniu nieruchomości. Wydzierżawienie nieruchomości Zasobu WRSP następuje w trybie przetargowym (przede wszystkim w drodze przetargów ograniczonych dla rolników indywidualnych) lub w trybie bezprzetargowym (w przypadkach określonych w ustawie).
Według stanu na 30 czerwca 2021 r. w dzierżawie pozostawało 1 075,2 tys. ha (tj. 79% powierzchni pozostającej w Zasobie WRSP) na podstawie zawartych 68,8 tys. umów dzierżawy.
Tabela 2. Grunty Zasobu WRSP w dzierżawie wg stanu na 30 czerwca 2021 r. (w ha) w podziale na województwa
W okresie 1 stycznia – 30 czerwca 2021 r. wydzierżawiono ogółem 25,74 tys. ha gruntów Zasobu WRSP, na podstawie 2 439 zawartych umów, z czego 95,4 % w trybie przetargowym.
Według stanu na dzień 30 czerwca 2021 r. w ogólnej powierzchni gruntów Zasobu WRSP pozostawało do rozdysponowania 164,6 tys. ha. Dokonana w jednostkach terenowych szacunkowa ocena przydatności tych gruntów do różnych celów (wg stanu na czerwiec 2021 r.) wskazała, że znaczna część gruntów (ok. 71%) może być sprzedana lub wydzierżawiona kontrahentom KOWR na cele związane z produkcją rolną z tym, że większość z tych gruntów cechuje niska przydatność rolnicza oraz znaczne rozdrobnienie. Kolejne grunty (ok. 17%) określono jako kwalifikujące się do wykorzystania w celach nierolniczych – zwłaszcza pod zalesienia i budownictwo, a także na cele rekreacji i związane z ochroną przyrody. Dla pozostałych gruntów (ok. 12%) nie zdefiniowano możliwych kierunków ewentualnego wykorzystania. Ocenia się, że znaczna część tych gruntów charakteryzuje się dużym rozdrobnieniem oraz innymi niekorzystnymi cechami (np. nieuregulowane stosunki wodne, zakamienione, położone na skarpach, urwiskach itp.)
Rys. 3. Grunty do rozdysponowania (164,6 tys. ha) wg stanu na 30 czerwca 2021 r. w podziale na województwa
